اقرار نزد پدر (قرآن)وقتی برادران حضرت یوسف علیه‌السلام پی به اشتباهشان بردند نزد پدرشان اقرار به گناهشان کردند. ۱ - اعتراف به گناهبرادران یوسف به خطاکاری خویش، نزد پدر خود یعقوب علیه‌السلام اعتراف کردند: قالوا یـابانا استغفر لنا ذنوبنآ انا کنا خـطـین. گفتند: «پدر! از خدا آمرزش گناهان ما را بخواه، که ما خطاکار بودیم!» این معجزه شگفت‌انگیز برادران را سخت در فکر فرو برد، لحظه‌ای به گذشته تاریک خود اندیشیدند، گذشته‌ای مملو از خطا و گناه و اشتباه و تنگ چشمی‌ها، اما چه خوب است که انسان هنگامی که به اشتباه خود پی برد فورا به فکر اصلاح و جبران بیفتد، همانگونه که فرزندان یعقوب افتادند دست به دامن پدر زدند و گفتند: پدرجان از خدا بخواه که گناهان و خطاهای ما را ببخشد (قالوا یا ابانا استغفر لنا ذنوبنا). چرا که ما گناهکار و خطاکار بودیم (انا کنا خاطئین). پیر مرد بزرگوار که روحی همچون اقیانوس وسیع و پرظرفیت داشت بی آنکه آنها را ملامت و سرزنش کند، به آنها وعده داد که من به زودی برای شما از پروردگارم مغفرت می‌طلبم (قال سوف استغفر لکم ربی). و امیدوارم او توبه شما را بپذیرد و از گناهانتان صرف نظر کند چرا که او غفور و رحیم است. در آیات فوق می‌خوانیم که یوسف در برابر اظهار ندامت برادران گفت: یغفر الله لکم، خداوند شما را بیامرزد، ولی یعقوب به هنگامی که آنها نزد او اعتراف به گناه و اظهار ندامت کردند و تقاضای استغفار نمودند، می‌گوید: بعدا برای شما استغفار خواهم کرد، و همانگونه که در روایات وارد شده هدفش این بوده است که انجام این تقاضا را به سحرگاهان شب جمعه که وقت مناسب‌تری برای اجابت دعا و پذیرش توبه است، به تاخیر اندازد. ۲ - پانویس
۳ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۷، ص۱۴۷، برگرفته از مقاله «اقرار نزد پدر». |